Bridgertonowie * Sezon 1*

Niektóre historie wzbudzają skrajne emocje. Jedni je kochają, inni ich nienawidzą. Tego typu produkcją jest jeden z najnowszych seriali Netflixa, o którym pojawiają się niezwykle różniące się od siebie opinie. Moi drodzy, czas wkroczyć na angielskie salony, przyjrzeć się rodzinie Bridgertonów i spotkać urocze panny na wydaniu, którym przyszło debiutować podczas tegorocznego sezonu!

Rok 1813, Anglia. Tegoroczny sezon towarzyski ma być dla Daphne Bridgerton wyjątkowy, bowiem oficjalnie ogłoszono ją debiutantką. W tym roku dziewczyna prawdopodobnie zostanie mężatką, o ile oczywiście znajdzie się odpowiedni kandydat. Choć zadanie nie wydaje się być wyjątkowo trudne, zwłaszcza po aprobacie królowej Anglii, szybko pojawiają się problemy, mogące przekreślić nie tylko przyszłe szczęśliwe życie Daphne, ale także reputację całej rodziny. Jak się skończy tegoroczny sezon, tego nikt nie wie. Jedno jest pewne - będzie on niezwykle obfity w wystawne bale, plotki, a także i zajmujące londyńską elitę skandale.

Pod względem fabularnym Bridgertonów nie można nazwać czymś nietypowym. Podczas oglądania w umysłach widzów pojawia się natrętna myśl, że "to już było" i nie opuszcza ich aż do końca. Serial składa się z kilku popularnych w ostatnich latach schematów i motywów, które dla osób lubiących romanse, zwłaszcza te młodzieżowe, są dobrze znane. Zakazana miłość, udawane uczucie, które przeradza się w prawdziwe, ojciec - hazardzista czy zauroczenie bratem przyjaciółki, który traktuje cię jak swoją siostrę - tego typu problemy pojawiają się w serialu. Nie można jednak powiedzieć, że Bridgertonowie jest produkcją nudną. Wątki zostały ze sobą splecione w niezwykle ciekawy sposób, zaś dodanie kilku historii pobocznych sprawiło, że serial ogląda z się ogromnym zainteresowaniem. 

Jednym z ciekawszych wątków pobocznych było śledztwo Eloise Bridgerton, które dodawało historii charakteru. Eloise okazała się być bohaterką wyjątkową, wyróżniającą się spośród tłumu innych. Młoda Bridgertonówna odznaczała się nie tylko ogromną inteligencją, ale także nieschematycznym postrzeganiem świata. Pragnęła czegoś więcej, niż debiutu na salonach. Podczas oglądania nasunęło mi się porównanie do Enoli Holmes - obie inteligentne, zbuntowane, pewne swoich racji i zawzięcie dążące do celu.
Sam wątek gazet wydawanych przez tajemniczą Lady Whistledown także intrygował. Kobieta, ukrywająca się pod tym pseudonimem, zawsze była o krok przed londyńską elitą. Znała ich każdy sekret. To dzięki niej sezon, podczas którego debiutowała Daphe, okazał się być tak obfity w przeróżne skandale dotyczące nie tylko rodziny Brigertonów, ale także wielu innych londyńskich rodzin, a nawet samej królowej. Wątek ten przewijał się przez cały sezon serialu, intrygując czytelników i zmuszając  do szukania odpowiedzi na pytanie, który z bohaterów ukrywa się pod tym pseudonimem. 

Warto wspomnieć także o kilku innych bohaterach. O ile w fabule interesujące są jedynie drugoplanowe wątki, tak jeśli chodzi o postaci, serial ma do zaoferowania o wiele więcej ciekawych kreacji. W tym sezonie zdecydowanie nad innymi dominują Daphne (Phoebe Dynevor) i książę Simon (Rege-Jean Page) - dwoje bohaterów, którzy kradną całe przedstawienie. Są na językach wszystkich. Daphne w związku z byciem obiecującym debiutem, Simon - ze swoją reputacją i pozycją społeczną. Oboje intrygujący i nietypowi, a także genialnie odegrani przez swoich odtwórców. Chemia, która powstaje pomiędzy nimi już w pierwszym odcinku, aż bije z ekranu. Widz zainteresowaniem śledzi losy tej dwójki, nie odczuwając od nich ani grama fałszu. Nie można zapomnieć także o innych, drugoplanowych bądź epizodycznych, postaciach. Serial oferuje odbiorcom mnogość bohaterów. W większości są oni dobrze przedstawieni. Czasami jednak można poczuć przesyt. Ilość historii powiązanych z każdym z nich jest tak duża, że często losy postaci zostały potraktowane po macoszemu, co zdecydowanie było dla nich krzywdzące.

Serialowi nie można jednak odmówić scen kontrowersyjnych, które wiele osób wprawić mogą w pewnego rodzaju niesmak. Mowa oczywiście o scenach seksualnych. Choć zagłębić się w szczegóły nie mogę, by nie zdradzić nic kluczowego dotyczącego fabuły, myślę, że sceny te warto skomentować. W dziewiętnastym wieku edukacja seksualna była na dramatycznie niskim poziomie. Wynikiem tego są konkretne zachowania, ukazane w produkcji. Dla wielu mogą one być oburzające, dla mnie zaś są to sceny, które dają do myślenia. Pokazują one, jak istotne jest zrozumienie na czym polega stosunek seksualny i jakie mogą być jego konsekwencje. Na film ten nie powinno się patrzeć jako na produkcję, która daje przyzwolenie na gwałt, ale na utwór, który pokazuje, do czego prowadzi niezrozumienie. 

Bridgertonowie to serial wzbudzający całą gamę emocji. Każdy kolejny odcinek dostarcza widzom coraz to większych wrażeń. Nie jest to produkcja wymagająca, ale dla osób oglądających z ogromną uwagą, potrafi ujawnić drugie dno. Nie można jej także traktować jako odzwierciedlenie realiów panujących w dziewiętnastowiecznej Anglii. To produkcja stawiająca na oczarowanie odbiorcy zjawiskowymi suknami i wystawnymi balami, a także zaintrygowanie go przedstawieniem zawiłych intryg, często przeradzających się w ogromnej skali skandale.