Panika ~ Lauren Oliver

Wobec niektórych książek nie wiadomo z jakiego powodu ma się niezwykle wysokie oczekiwania. Być może za sprawą opisu czy rekomendacji na okładce, a może powodem są opinie przeczytane w internecie i szum medialny, jaki powstał wokół premiery danego tytułu. Istnieje wiele powodów, dla których od danej historii czytelnik oczekuje więcej niż od innych pozycji. W moim przypadku tego typu tytułem była Panika. Miałam nadzieję na mroczną, wciągającą i brutalną historię dla nastolatków. Czy dostałam to, co chciałam?

Co roku latem w małym, sennym miasteczku rozgrywana jest gra pomiędzy licealistami. Młodzi dorośli podejmują śmiertelnie niebezpieczne wyzwania, by zdobyć ogromną sumę pieniędzy, która pomoże im w dorosłym życiu. W tym roku przyszła kolej na rocznik Heather. Dziewczyna nie ma zamiaru brać udziału w Panice do czasu, gdy jej chłopak z nią zrywa i zaczyna chodzić z inną, a ona sama zaczyna uświadamiać sobie, jak wygląda w oczach znajomych – skryta, uległa i pozostająca w cieniu najlepszej przyjaciółki dziewczyna, która boi się ryzyka. Jednak nie tym razem. Heather podejmuje wyzwanie. Jednak jaką cenę przyjdzie jej za to zapłacić?

Na pierwszy rzut oka Panika jest książką, mającą przekazać pewne wartości. Historia, przedstawiona w powieści porusza wiele trudnych tematów, takich jak przemoc domowa, alkoholizm, bezdomność, strata bliskiej osoby czy nieszczęśliwa miłość. Jednak w przypadku Paniki sprawdza się powiedzenie co za dużo, to niezdrowo. Ogrom problemów poruszonych w powieści sprawia, że każdy z nich został potraktowany po macoszemu. Brak im głębi i sensu, dla którego w ogóle pojawiają się w powieści. Nie przekazują żadnych wartości, nie są żadnym stopniu pouczające. Są dodatkami do fabuły, pewnego rodzaju zapychaczami, mającymi dodać Panice charakteru. Jednak zabieg ten nie powiódł się.

Fabuła jest dynamiczna. Pierwsze kilkanaście stron ciągnie się, by z czasem coraz bardziej się rozwinąć i dotrzeć do momentu kulminacyjnego. Sam wątek gry jest ciekawie skonstruowany. Intryguje czytelnika i zmusza do pozostania przy powieści do samego końca. Nie można powiedzieć także, że książka nie wzbudza emocji, bowiem szokuje i trzyma w napięciu, a także bawi i zadziwia. To taka typowa młodzieżówka – nieco przewidywalna, a jednak ciekawa, która ma za zadanie zaintrygować czytelnika, wciągnąć w swoje sidła i nie puścić do samego końca.

Jeśli chodzi o bohaterów – w Panice znajdziemy wiele ciekawie wykreowanych postaci. Wielkim plusem powieści jest pisanie rozdziałów w narracji trzecioosobowej i zastosowanie mowy pozornie zależnej. Dzięki temu zabiegowi czytelnik może bliżej przyjrzeć się charakterowi nie tylko Heather, ale także Dodge’a – drugiego uczestnika Paniki. Może poznać ich myśli i uczucia, a także motywacje, jakie zachęciły ich do udziału w grze. Zaletą jest także to, że Lauren Oliver nakreśliła postacie wielobarwne, ukazując ich wady i zalety. Autorka pokazała, że każde zachowanie ma swoje źródło gdzieś w głębi człowieka, a podejście człowieka do danej sytuacji jest zależne od jego doświadczenia.

Panika to typowa młodzieżówka, przy której można przyjemnie spędzić wieczór. Niby miała za zadanie ukazać ważne problemy, brakuje jej głębi. Mogłaby okazać się niezwykle wartościową lekturą, gdyby akcja nie zdominowała nad przekazywanymi wartościami. Finalnie otrzymaliśmy lekką, trzymającą w napięciu i z dobrze nakreślonymi bohaterami powieść, którą jest idealna na zabicie nudy.

Autor: Lauren Oliver
Tytuł oryginalny: Panic
Tytuł polski: Panika
Tłumaczenie: Monika Bukowska
Wydawnictwo: Moondrive [Otwarte]
Data wydania: 2 lutego 2016

*tekst wstawiony ponownie w związku z przeniesieniem z własnych serwerów na Bloggera.